Dit paard kwam bij mij in training om haar beter te laten walken. Ze liep van stap tot galoptempo lateraal.
Echter kwam er meer en meer naar boven naar mate de training vorderde. Waardoor het voor het oog eerder op stappen terug doen was. Ik besloot haar over te nemen. Niet heel gebruikelijk maar ik had zo’n klik met haar en wilde haar de ruimte geven om te kunnen groeien en stralen.
Zo gezegd zo gedaan. Op moment van handtekening voelde zij de connectie die nu blijvend was.
Ze liet zich niet meer pakken, ze wilde alleen nog ver van de mens blijven en ze liet een heleboel ‘zien’.
Om deze lieve schat een stem te geven en vertrouwen, heb ik de gebruikelijke acties ondernomen. het nakijken van hoeven, tanden, osteopathische behandelingen maar ook verandering van tuig. Om zo één voor één mogelijke ongemakken uit te sluiten. Op een bepaald moment kwam voor mij veel tranen en lichtelijke wanhoop omdat ik niet verder kwam dan ik eigenlijk had verwacht. Deze merrie had meer nodig en ik wist niet hoe…..
Toen wist ik nog niks over holistische therapeuten en artsen.
Wel had ik een super lieve vriendin die walkers goed kent en osteopathie toepaste bij paarden.
Little did I know
...in het begin, dat zij ook healing toepaste waar nodig. Dit werd me al snel duidelijk. Er was een hoop wantrouwen en trauma's die te verwerkt mochten worden.
Dit was niet vanuit de vorige eigenaren. Wel vanuit haar jeugd in Amerika.
Zij heeft mij mijn weg naar healer en dier communicator open gebroken. Dit had ik in mijn jeugd met veel energetische sloten op slot gegooid, uit angst. Liefdevol heb ik het sindsdien beetje bij beetje omarmt
Stap voor stap ging het vanaf dat moment steeds beter.
Ook ben ik naar Duitse collega’s gegaan. Ik stelde me meer open om echt energetisch met haar te communiceren en nog preciezer bij haar te blijven.
Als ik bijv. een boodschappenlijstje ging maken in mijn hoofd terwijl ik op haar zat , dan ging flipte ze volledig uit haar panty. Zij zorgde er voor dat we energetisch in contact bleven.
Dit alles had nog helemaal niks met haar gangen te maken.
Ze was een onzeker paard die duidelijkheid wilde. Die wilde dat ik precies elke stap ging uitleggen. Steeds meer werden wij een team, steeds meer kwam er ontspanning. En met die ontspanning kwam er takt!
Vanaf het moment dat er lichte ontspanning kwam en alle blokkades vervaagde was er een normale stap. We gingen samen op stap en we vertrouwde elkaar. Veel buitenritten en gymnastiseren in de rijbak. Uiteindelijk wilde ze graag sneller en zijn we gaan walken. In flat walk was er een goede takt en ze begon zich meer en meer te dragen.
De onzekerheid kwam nog maar heel even omhoog. Ze wilde het liefste met me mee naar huis en wilde graag in ieders aura staan.
Deze hele transformatie heeft ruim 6 jaar geduurd.
We hadden nog steeds een super connectie echter kwam er een moment dat zij aangaf niet meer verder te willen sleutelen qua gangen, qua training. Ze was trots en ontspannen, wilde graag bosritten maken. Ik wilde graag verder, meer sleutelen en trainen afwisselend met bosritten. Door dit verschil te zien en uit liefde voor deze dame heb ik een fantastisch nieuw mens gevonden voor haar. Die een prachtig bos in de achtertuin heeft. Die haar aan huis heeft ( ze wilde het liefst bij je in de woonkamer zijn, dichtbij je). Betere plek kon zij en ik voor haar niet wensen.
Ze heeft een heel speciaal plekje in mijn hart.