Ik werd gebeld over een Mangalarga Marchador merrie, die volgens verschillende artsen en paardenkennissen van de eigenaren, een vreemde kreupelheid had.
Er werd gesproken over Ataxie.
Hier is een aantal jaar veel energie ingestoken om haar weer rad te laten lopen. Alles werd doorgemeten en perfect nagekeken.
Er is veel gegymnastiseerd, vanaf de grond en ook onder de ruiter. Niks bleek te helpen. Vooral op het asfalt werd die kreupelheid erger.
Waarbij het advies dan ook was om niet op verharde (bestraat/asfalt e.d.) wegen te lopen.
Gezien het een Mangalarga Marchador is, wilde ze de gok toch maar gaan maken om te zien of dat het misschien te verbeteren was via specifieke training voor gangenpaarden.
Vandaar dat ik gebeld werd. Ze had gezien dat ik bij haar in de omgeving een cursus gaf en vroeg of dat ik haar misschien kon helpen. Ze wist niet meer wat ze verder kon doen voor deze lieve merrie maar ze wilde niet opgeven. Petje af!
Tijdens de cursus kwam al snel naar voren dat ze helemaal rad liep! Ze liep loepzuiver in batida en die gekke kreupelheid waren af en toe een paar passen picada.
Hier zijn we uiteraard mee aan de slag gegaan en aan het eind van de dag, waren er geen zorgen meer en was het alleen maar genieten!
Dankjewel dat je mijn vrouw en paard zo vrolijk hebt gemaakt.
Aldus haar man, ik kreeg er kippenvel van.